Respectvolle communicatie voor gevorderde en onwetende op elke leeftijd 🙂
Respectvol communiceren is een voorwaarde binnen respectvolle omgang binnen een onderneming anno 2021, op elk niveau…
De manier waarop we communiceren is van grote invloed op de kwaliteit van onze (werk)-relaties. En onze relaties bepalen vervolgens in sterk mate de kwaliteit van ons leven.
“Maar dat doen we hier al jaren zo”
“Heb jij je werk nog niet af?”
“ Wat ben jij toch een chaoot!”
Het zijn uitspraken die tot eigen gedachten en interpretaties kunnen leiden. Respectvol communiceren richt zich op wat we waarnemen; hoe wij ons voelen en waar we dan behoefte aan hebben, wat we graag zouden willen. Dus communiceren vanuit je gevoel, je ervaring van dat moment. Met als effect: volledig bewust zijn van het mentale proces met het gevoelsproces. Door bewust te zijn van de combinatie: horen, zien en voelen, leert u zelfbewust en met zelfvertrouwen om te gaan met de situatie.
Het doel van respectvolle communicatie is het versterken van de band tussen mensen en het opbouwen van goede relaties gebaseerd op openheid en respect. Het vereist een intentie om vanuit respect te leven en de wil om onszelf in de ander te herkennen. Bij respectvolle communicatie verwoorden we duidelijk onze gedachten, gevoelens en behoeften en luisteren we naar die van de ander. Hierdoor versterkt de wederzijdse mogelijkheid om elkaar te helpen en van harte te geven. De vier elementen van respectvolle communicatie zijn:
1. Het feitelijk waarnemen zonder oordeel en etiket.
Respectvolle communicatie streeft naar specifieke en concrete waarnemingen zonder oordeel. Want als je waarnemen met beoordelen vermengt, dan verander belemmert dat respectvolle communicatie.
2. Het herkennen, erkennen en uitdrukken van gevoelens.
Een gevoel is de ervaring van een al dan niet bevredigde behoefte. Voorbeelden van gevoelens zijn bang, boos, bedroefd (bij niet vervulde behoeften) en blij (bij een vervulde behoefte). Een gevoel is iets anders dan een gedachte, analyse of interpretatie. Mensen geven vaak meningen als gevoel.
3. Het herkennen en uitdrukken van behoeften.
Het werkt ontwapenend als ieder praat over wat hij nodig heeft in plaats van wat de ander fout doet. Wat we allemaal willen is autonomie, integriteit, onderlinge betrokkenheid, fysieke verzorging, en spelen. Gevoelens vertellen ons of we op die punten genoeg hebben gekregen. In plaats van respectvol aan te geven wat we nodig hebben zijn we snel geneigd anderen verwijten te maken. We herkennen dan meestal onze behoefte niet of uiten hem onduidelijk of indirect.
4. Het doen van een verzoek.
Als wij iets tegen een ander zeggen willen we altijd een ‘tegenprestatie’. Het kan begrip zijn, of een knipoog dat we begrepen zijn, of we willen een eerlijke reactie of iets anders dat onze behoefte vervult. Hoe nauwkeuriger en preciezer we vragen wat we willen, hoe groter de kans is dat deze wensen vervuld worden.
Als je iets wilt van een ander kan je beter niet eisen, maar verzoeken. En dat in concrete actietaal, niet vaag, abstract, dubbelzinnig of indirect.